Λίγα λόγια για το blog
Οδηγίες προς ναυτιλλομένους: αν είστε ευαισθητούληδες, εάν δουλεύετε στο ΕΣΡ και όνειρο σας είναι κάποια στιγμή να πέφτουν πρόστιμα και στο διαδίκτυο, ή μετά από μια ολόκληρη μέρα που τρέχατε σαν το Βέγγο, που η πεθερά σας… σας τα έκανε μπαλόνια και το παιδί σας χοροπηδάει σε ρυθμούς Harlem Shake πάνω στην ευαίσθητη περιοχή σας, κάθεστε στην οθόνη του υπολογιστή με μοναδικό σκοπό σας, να ρίξετε καντήλια για να ξεσπάσετε… μην κάνετε τον κόπο να μπείτε.
Όπως λέει και η ίδια η Μάγισσα Κίρκη “Το παρόν blog κατεβάζει το επίπεδο. Παρακαλώ όπως εισέρχεστε, σκυμμένοι!”
Λίγα λόγια για την blogger
Πηγαίο χιούμορ… ακόμη και όταν περιγράφει κάτι που σε βρίσκει τελείως αντίθετο είναι ικανή να σε κάνει να χτυπιέσαι μόνος σου μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή. Πιστεύω ότι οι αναγνώστες ή την λατρεύουν ή την μισούν στα πρώτα λεπτά… Για μένα το όνομα της τα λέει όλα. Μια σύγχρονη εκδοχή της Κίρκης… θεότητα που έχει αποδεχτεί απόλυτα… τα ζωώδη ένστικτα της.
Έχεις έναν ιδιαίτερο τρόπο να γράφεις στο blog σου, χωρίς περιορισμούς, σεμνοτυφίες και πρέπει. Λειτουργείς το ίδιο και στην προσωπική σου επαφή με τους ανθρώπους;
Ναι, απλώς εκτός blog τσακώνομαι πολύ λιγότερο. Θα πω τη γνώμη μου ευθέως χωρίς περιστροφές αλλά άμα βρώ τοίχο, κάνω πίσω.
Έχει τύχει να μετανιώσεις για κάτι που έγραψες;
Ναι, αν και ξέρω πως κατά βάθος δεν θα έπρεπε διότι αυτό το ένα κείμενο που μετάνιωσα, μου έδειξε τα πραγματικά αισθήματα ενός πολύ σημαντικού ,για μένα, ανθρώπου μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Οι αναρτήσεις σου πολλές φορές πυροδοτούν αρνητικές αντιδράσεις, χαρακτηρισμούς και άλλα πολλά. Στο πέρασμα των χρόνων έχει αλλάξει ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τα κακόβουλα σχόλια ή τις προσωπικές επιθέσεις; τι θα συμβούλευες στους καινούργιους bloggers που έρχονται αντιμέτωποι με τέτοια σκηνικά;
Έχει αλλάξει εντελώς. Πρώτον διότι η μέρα και η διάθεσή μου είναι τόσο γεμάτες πια με το παιδί, που δεν έχω ούτε χρόνο ούτε όρεξη να ασχοληθώ όπως παλιά. Δεύτερον, διότι κατάλαβα πως δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθείς να μάθεις στους άλλους ποια είσαι ή πώς να φέρονται. Δεν θα μάθουν. Επομένως δεν μπορώ να δώσω κάποια συμβουλή διότι τελικά όλα εξαρτώνται από τις φάσεις και τον τρόπο ζωής και εκείνου που γράφει και εκείνου που διαβάζει. Είσαι καλά αντιδράς καλά, δεν είσαι καλά αντιδράς χειρότερα.
Aν μπορούσες να εξαφανίσεις κάτι από την blog-όσφαιρα, τι θα ήταν αυτό;
Εμένα.
Στο επικό post σου : Blogger εσύ superstar , κατηγοριοποιείς τα Blogs. Αν σου ζητούσαμε να κάνεις το ίδιο και για τους
αναγνώστες – σχολιαστές, ποιες κατηγορίες μπορείς να σκεφτείς;
Τους αυλικούς (αυτούς δηλαδή που και τη μάνα να τους βρίσεις, θα σου πουν πως έχεις δίκιο), τους τρελούς, τους αστείους, τους ντελίβερι (όσους δηλαδή σπαμμάρουν, πετώντας links των αναρτήσεών τους σαν φυλλάδια πίτσας τυλιγμένα σε ρολό και περασμένα στα πόμολα), τους φίλους, τους ενοχικούς (αυτούς που θα σου ζητήσουν συγγνώμη και που ανέπνευσαν στο blog σου) κλπ.
Aν διάλεγες ένα μόνο post σου, να το κλείσεις σε έναν φάκελο και να το δώσεις στον γιο σου σαν πρώτο “μάθημα” για την γυναικεία ψυχολογία. Ποιο θα ήταν αυτό;
Το «Δείξε μου τον πάτο σου, να σου πω ποια είσαι» . Δεν αναφέρεται στη γυναικεία ψυχολογία αλλά στον δρόμο που διένυσα για να τον γεννήσω, να τον γνωρίσω και να τον αγαπήσω. Νομίζω πως θα έπρεπε να το διαβάσει για να μην συναινέσει ποτέ στο λάθος που έκανα εγώ κάποτε.
Το 2010 έγραψες και το πρώτο σου βιβλίο με τίτλο “Πάρ’ τα μωρή άνεργη”, μίλησε μας λίγο για αυτό και που μπορούμε να το προμηθευτούμε;
Ήθελα πολύ κάποια στιγμή στη ζωή μου να γράψω ένα βιβλίο για το κέφι μου και νιώθω τυχερή που το έκανα και το έκανε και αρκετός κόσμος μαζί μου, παρ’ όλο που προβλήθηκε ελάχιστα. Μετά από δύο πακέτα την ημέρα, κάλους στα δάχτυλα, καντήλια, ξενύχτια αλλά κυρίως την προτροπή και τη συμβολή της Σοφίας Κολοτούρου (www.sofiakolotourou.gr) τυπώθηκε το «Πάρ’ τα μωρή άνεργη» για να περιγράψει και να διακωμωδήσει το πώς κατέληξα να μείνω χωρίς δουλειά για ένα χρόνο και χωρίς νορμάλ γκόμενο για δέκα! ;p Πληροφορίες και σημεία διάθεσης μπορείτε να δείτε εδώ ή να μου στείλετε ένα email στο magissa.kirki@yahoo.gr (κι αν σας απαντήσω, γράψτε μου).
Στέλνεις το βιβλίο σου στην Angela Merkel, ποια θα ήταν η προσωπική αφιέρωση που θα τις έγραφες;
Βασικά θα της έγραφα τη διεύθυνση του κομμωτή μου και μερικά καλά μαγαζιά με ρούχα, διότι έτσι όπως κυκλοφορεί με το μαλλί-μανιτάρι και το κατοχικό σακάκι, είναι σαν τον Σπιρτούλη δικτάτορα! Χάιλ Στρούμφεν! ;p
NO COMMENT