Aυτή την εβδομάδα έχω μπει και εγώ όπως φαντάζομαι και εσείς σε πολύ Back to school mood με τόσες αναρτήσεις στο διαδίκτυο που αφορούν την συγκεκριμένη περίοδο. Άρχισα να θυμάμαι τις παλιές παρέες μου, τις πρώτες μέρες τις καινούργιας σχολικής χρονιάς, την μυρωδιά των βιβλίων, τα γέλια, και όλες αυτές τις μικρές λεπτομέρειες που τώρα πια φαντάζουν μακρινό όνειρο.

Πέρα όμως από όλα αυτά έκανα και έναν απολογισμό του πόσο με σημάδεψαν κάποια περιστατικά και κάποιοι άνθρωποι, τελικά μου έδωσαν κάτι πιο ουσιαστικό από απλές γνώσεις… συνέβαλαν και αυτοί σε αυτό που είμαι σήμερα;
Η πλειονότητα τους ….ΟΧΙ.

Μήνες ολόκληρους έμπαιναν και έβγαιναν στην αίθουσα διδασκαλίας και δεν κατάφεραν να με κάνουν να θυμάμαι ούτε τα ονόματα τους. Ελπίζω να ενέπνευσαν κάποιον άλλο συμμαθητή μου….αν και πολύ αμφιβάλω..

Υπήρχε όμως και Η εξαίρεση. Άτομο χαμηλών τόνων, γεννημένη να εμπνέει τους ανθρώπους αλλά και πονηρή, γιατί τις συμβουλές της δεν τις χάριζε έτσι απλόχερα. Ναι πολλές φορές γινόταν κυνική αλλά νομίζω πια, πως αυτό είναι ένα γνώρισμα που όλοι οι ευφυής άνθρωποι το έχουν. Σε ένα τεστ λοιπόν αρνήθηκε να μου βάλει βαθμό γιατί πήγα αδιάβαστη.

Αντ’ αυτού μου έγραψε στο χαρτί “αν μπορείς να διατρέχεις στο κάθε λεπτό, που αδυσώπητο φεύγει. όλο τον δρόμο που πρέπει να γίνεται μες στους εξήντα τους χτύπους, τότε δική σου θα’ ναι όλη η Γη, κι ό,τι μέσα της κλείνει, και – τρανότερο! – τότε πια γένηκες Άντρας, παιδί μου! ”

Γύρισα σπίτι και καρφίτσωσα το τεστ στον πίνακα ανακοινώσεων μου και για ώρες προσπαθούσα να βρω ποιο είναι αυτό το ποίημα… και τι ήθελε να μου πει… και τελικά ανακάλυψα ότι ήταν ένας απο τους τελευταίους στίχους του ποιήματος του Rudyard Kipling – If

Η στιγμή που διάβαζα για πρώτη φορά όλους αυτόύς τους στίχους, που ο καθένας τους αξίζει σαν 100 συμβουλές, χωρίς ουσιαστικά να μου το παίζει κάποιος δάσκαλος… ή να θέλει να μου επιβάλει την άποψη του ήταν για μένα κάτι που με σημάδεψε απίστευτα θετικά. Και είναι κάτι που εξακολουθώ να διαβάζω ακόμη και τώρα.

Όταν π.χ έχω να τελειώσω κάποιο project και θέλω να τονώσω για λίγο την διάθεση μου κ να γίνω πιο παραγωγική, αυτό είναι κάτι σαν το μικρό μου μυστικό που αυτόματα με βάζει σε μια διαδικασία εγρήγορσης…

Η σειρά σας τώρα λοιπόν… θα χαρώ να μοιραστείτε μαζί μου την δική σας “καλύτερη” συμβουλή που είτε δώσατε είτε σας έδωσαν, και με αυτόν τον τρόπο να τονώσουμε διακριτικά ο ένας τον άλλο!